30.04.2011 Lidia Senra, líder do sindicalismo labrego de Galicia, recibe o Pedrón de Ouro polo seu traballo para visibilizar o labor da muller (galizahoxe.com)
“Sinto que non é un recoñecemnto a min senón ao labor colectivo do Sindicato Libre Galego, en especial ás súas mulleres. Non é unha cuestión persoal: trátase máis ben dun recoñecemento á xente da aldea, ás mulleres galegas”. Deste xeito valoraba onte Lidia Senra, a líder do sindicalismo labrego galego, o premio Pedrón de Ouro que lle concedeu a homónima fundación pola súa “exemplar traxectoria” como “referencia obrigada dentro do movemento agrario europeo e internacional” e o seu traballo por visibilizar o traballo da muller no campo.
A Fundación do Pedrón de Ouro recoñece, deste xeito, unha muller que foi secretaria xeral do Sindicato Labrego entre 1989 e 2007, tras participar “dende moi nova nas loitas e no sindicalismo galego” a través das Comisións Labregas, onde se caracterizou pola oposición á cota da Seguridade Social ou a cota láctea. Na actualidade, Senra é a responsable da Secretaría de Organización de Finanzas do Sindicato Labrego “coa convicción de poder crear unha nova orde social alternativa á sociedade neoliberal patriarcal”, subliñaron na acta do fallo os representantes da fundación.
Lidia Senra (Cereixa, O Brollón, 1958) manifestou que no sindicato se sentían orgullosos de que o galardón, un dos de maior forza simbólica en Galicia, repare no traballo “dos labregos e das persoas do sindicato”. Ela, puntualiza, o “umíco que fixo “foi representar as decisións colectivas e o que me parece máis importante é que a Fundación do Pedrón de Ouro se interese por visibilizar o papel das labregas”.
É, precisamente, esa visibilización o que lle parece un dos grandes logros das mulleres no seu sindicato: “Fixemos un camiño moi impiortante de participación e hoxe, no SLG, posimos a paridade estatutariamente. Hai unha asunción de responsabilidades que nos permite estar ao cincuenta por cento nas decisións da organziación”.
Ese logro, ao seu xuízo, é o froito dunha “decisión firme” da Secretaría da Muller “de avanzar nun labor de autoestima e vencer os prexuízos culturais”. Este, asegura, “é algo que conseguimos e que non ten volta atrás, porque as mulleres do sindicato non es- tamos dispostas a dar un paso atrás”.A discriminación ás labregaas, porén, segue a existir a nivel institucional e como indicativo subliña a lexislación que segue sen recoñcer a titularidade compartida. Neste momento, engade, “gracias á lota das mulleres, debátese un proxecto de lei que pretente recoñecer esta titularidade. Esperamos que ese debate non quede en nada e que a lei se dote orzamentariamente”.
E é que, en palabras de Lidia Senra, “a participación das mulleres nos labores do campo é fundamental: en moitas explotacións, as mulleres xeran unha importante achega económica que se prolonga cos labores doméstico, algo tampouco está recoñecido porque non hai unha tramitación, aínda que que sexa economicamente fundamental”.
andaina 